Zużywana energia w budynku jest energią występującą na końcu łańcucha przemian i strat energii realizowanych podczas szeregu procesów, począwszy od zamiany energii chemicznej (pierwotnej) paliw na różne rodzaje energii finalnej którymi są energia elektryczna lub ciepło. W przypadku ogrzewania sprawność całkowita obniżana jest przez straty przetwarzania energii chemicznej w energię użyteczną, straty przesyłu, straty związane z niepoprawnym funkcjonowaniem lub brakiem układów regulacji instalacji wewnętrznej oraz straty wykorzystania spowodowane nierównomiernym rozkładem temperatury w pomieszczeniach i niewłaściwym usytuowaniem grzejników.
Wszystkie powyższe straty występują jednocześnie i dopiero ciepło, które jest na samym końcu łańcucha przemian i strat, jest tym ciepłem, które ucieka przez przegrody budynku oraz odprowadzane jest z powietrzem wentylacyjnym. Tak więc każde zmniejszenie ilości zużywanego ciepła przekłada się na wielokrotne zmniejszenie ilości zużywanych paliw. Sposoby zużywania energii w budynku jednorodzinnym można podzielić na cztery zasadnicze grupy:
•    eksploatację urządzeń gospodarstwa domowego (AGD, gotowanie),
•    oświetlenie,
•    ogrzewanie,
•    przygotowanie cieplej wody użytkowej (c. w. u.).
Czynniki powodujące zużywanie energii, a więc ogrzewanie pomieszczeń, przygotowanie cieplej wody użytkowej, oświetlenie i zasilanie urządzeń gospodarstwa domowego nabierają coraz bardziej równorzędnego znaczenia. Na skutek zmniejszenia jednostkowego zużycia energii do ogrzewania, rośnie znaczenie pozostałych elementów zużycia energii. Zmniejszenie całkowitego zużycia energii domu pasywnego do 30 kWh/m2 rocznie, wobec założenia racjonalności kosztów budowy domu, jest bardzo trudnym wyzwaniem. Konieczna jest realizacja obiektów pilotażowych, doświadczalnych i ich monitoringu.