Ze względu na wymaganą wysokość pomieszczeń na poddaszu 2,50 m oraz z doświadczeń praktycznych wynika, że dachy czterospadowe o nachyleniu połaci dachu poniżej 35° nie stwarzają praktycznie możliwości zagospodarowania poddasza na cele mieszkalne. Natomiast wykorzystanie poddaszy jest możliwe w dachach czterospadowych ze ściankami kolankowymi, tj. z pocienionymi ścianami zewnętrznymi wyprowadzonymi ponad podłogę poddasza.

Kształt przestrzeni użytkowej dla mieszkań na poddaszu w zależności od rodzaju i konstrukcji dachu: a) wiązary o konstrukcji krokwiowej lub jętkowej (całkowite wykorzystanie poddasza), b) wiązary o konstrukcji jętkowej – zimna, niewentylowana część poddasza nad jętką, c) konstrukcja jętkowa dachu z zimną, niewykorzystaną przestrzenią przyokapową, d) konstrukcja płatwiowo-kleszczowa lub jętko wa bez wykorzystania przestrzeni kalenicowej i przyokapowej, e) dach o konstrukcji płatwiowo-kleszczowej ze ściankami kolankowymi, niewykorzystana przestrzeń kalenicowa nad kleszczami, f) dach pulpitowy jednospadowy o pełnym wykorzystaniu poddasza; 1 – krokiew, 2 – jętka, 3 – jętka lub kleszcze, 4 – kleszcze, 5 – murlata, 6 – przestrzeń użytkowa, 7 – wentylowana przestrzeń kalenicowa, 8 – wentylowana przestrzeń przyokapową (wrożnik)

Do wykorzystania poddasza na cele mieszkalne najlepiej nadają się strome dachy dwuspadowe oraz dachy dwuspadowe ze ścianką kolankową. Niestety często przebudowa istniejącego poddasza na cele mieszkalne bywa utrudniona lub niemożliwa również w przypadku dachu dwuspadowego z powodu występowania na nim licznych słupów, zastrzałów, mieczy, wieszaków znajdujących się w konstrukcjach skomplikowanych więźb dachowych. Ewentualne zmiany konstrukcji więźby dla uzyskania przestrzeni użytkowej na poddaszu wymagają w każdym przypadku rozwiązania inżynierskiego. Najbardziej dogodne warunki do wykorzystania na cele mieszkalne bez zmian konstrukcji nośnej dachu dają więźby zbudowane na bazie wiązarów krokwiowych, jętkowych i płatwiowo- kleszczowych.W dachach tych, w celu uzyskania jak największej przestrzeni, wszystkie ukośne płaszczyzny od okapu do kalenicy wykorzystuje się zazwyczaj jako ściany lub stropy (por. rys. a). Przy ścianach zewnętrznych podłużnych budynku niska przestrzeń poddasza w okolicy okapu, nazywana również często wnęką lub wrożnikiem, powinna być wykorzystana. Przestrzeń wrożnika można przeznaczyć na szafy, schowki, itp. lub wykorzystać je na instalacje grzewcze. W przestrzeni środkowej poddasza zwiększenie wysokości izb mieszkalnych można uzyskać przez włączenie do kubatury izb całej wysokości poddasza aż do kalenicy (por. rys.a i c).W tym przypadku wykonuje się nad izbą mieszkalną stropodach szczelinowy wentylowany na pochyłych połaciach dachowych od okapu aż do kalenicy dachu. Pełne wykorzystanie przestrzeni poddasza dają wiązary o konstrukcji krokwiowej (por. rys a). Wiązary o konstrukcji jętkowej oraz płatwiowo-kleszczowej umożliwiają częściowe jego wykorzystanie (por. rys. b, c, d). Wiązary o konstrukcji płatwiowo-kleszczowej ze ściankami kolankowymi dają lepsze możliwości zabudowy poddasza w części przyokapowej (por. rys. e). Dach jednospadowy pulpitowy przy odpowiedniej wysokości ścianek kolankowych umożliwia pełne wykorzystanie tej przestrzeni na cele mieszkalne (por. rys. f).