Wałki malarskie

Wałki malarskie

Zdolność do magazynowania farby, a w konsekwencji wydajność walka malarskiego.
Decydują o tym różne czynniki, z których najważniejsze to:
1)    szerokość wałka,
2)    obwód wałka,
3)    rodzaj pokrycia wałka,
4)    wysokość włosa.

Materiały stosowane najczęściej jako pokrycie wałków malarskich.
Na pokrycie wałków malarskich stosuje się: runo jagnięce, tkane lub dziane pokrycia z tworzyw sztucznych (poliamidów i poliestrów), tkaniny moherowe, tkaniny z sierści koziej oraz miękką piankę syntetyczną.

Wady i zalety runa jagnięcego jako pokrycie wałka malarskiego.
Zalety:
Naturalne runo jagnięce ma bardzo dużą zdolność wchłaniania farby. Zwykle stosuje się runo o wysokości włosa 18-24 mm. Takie pokrycie wałka zapewnia nakładanie farby cienką i równomierną warstwą.
Wady:
Naturalne runo jagnięce jest bardzo podatne na działanie substancji agresywnych, jak ługi oraz rozpuszczalniki. Poza tym koszt takiego pokrycia jest dwu-, trzykrotnie większy od pokrycia z włókien syntetycznych.

Najodpowiedniejsze materiały na pokrycie wałków malarskich przeznaczonych do nanoszenia następujących materiałów:
a)    farba dyspersyjna na ścianę zewnętrzną –  do malowania sufitów, ścian oraz elewacji budynków farbami dyspersyjnymi nadają się przede wszystkim przędzione, uszorstnione średnio- i długowłose tkaniny pluszowe z włókien poliamidowych, o wysokości włosa 15-25 mm;
b)    lakier rozcieńczony rozpuszczalnikiem –  do malowania lakierami zawierającymi rozpuszczalniki nadają się wysokogatunkowe krótkowłose tkaniny moherowe o wysokości włosa 4-6 mm, jak również miękka pianka syntetyczna;
c)    lakier dyspersyjny – do malowania lakierami dyspersyjnymi najlepiej nadaje się specjalny plusz, w którym włos jest bardzo gęsty, a końcówki są rozdzielone.

W urządzeniach wyposażonych w wałki malarskie zasilane pompami (ciśnieniowe podawanie materiału) farba lub lakier są doprowadzane bezpośrednio. Umożliwia to wyeliminowanie zanurzania w wiadrze z farbą i ściągania nadmiaru materiału, co oznacza oczywiście znaczne zwiększenie wydajności.
W urządzeniach do malowania wyposażonych w wałki zasilane przez pompy (ciśnieniowo) można rozróżnić trzy rozwiązania:

1)    specjalna pompa z silnikiem elektrycznym, zasilająca wałek od wewnątrz;
2)    urządzenie ciśnieniowe typu Airless napędzane silnikiem elektrycznym lub spalinowym, zasilające wałek od wewnątrz;
3)    urządzenie typu Airless o napędzie elektrycznym lub spalinowym, podające materia! poprzez natrysk bezpośrednio na wałek. Wałki malarskie zasilane farbą od wewnątrz mają pokrycie z materiału przepuszczalnego o długości włosa 13-25 mm.

Wśród urządzeń do czyszczenia wałków malarskich można rozróżnić dwa odmienne rozwiązania:
1.    Najczęściej, urządzenia do czyszczenia wałków malarskich pracują na zwykłym ciśnieniu wody w wodociągu. Strumień wody jest kierowany na wałek obracający się w obudowie. W szybko obracającym się wałku powstaje duża siła odśrodkowa, która powoduje odwirowanie resztek farby.
2.    Innego typu urządzenie do czyszczenia wałków podłącza się do instalacji ciśnieniowej. Bardzo silny strumień wody, wytryskujący z dysz umieszczonych po bokach obudowy urządzenia, jest kierowany na wałek malarski umieszczony we wnętrzu osłony urządzenia czyszczącego. Wałek malarski zostaje oczyszczony w krótkim czasie i przy stosunkowo małym zużyciu wody.