Podłoża z tworzyw sztucznych

W obrębie tworzyw sztucznych rozróżnia się:
1)    plastomery – termoplasty i duroplasty (termoutwardzalne i chemoutwardzalne);
2)    elastomery.

Produkcja tworzyw sztucznych polega na dwóch typach reakcji chemicznych. W ich wyniku, z małych cząsteczek monomerów tworzą się makrocząsteczki. Jak się nazywają te reakcje chemiczne?
1.    Polimeryzacja: monomery łączą się ze sobą przez otwarcie ich podwójnych wiązań.
2.    Poliaddycja: makrocząsteczki powstają w wyniku przegrupowania atomów cząsteczek wyjściowych.
3.    Polikondensacja: powstawaniu makrocząsteczki towarzyszy powstawanie produktów ubocznych (najczęściej wody).

Z nielicznej wyjściowej grupy tworzyw sztucznych poprzez modyfikację związków można uzyskać dużą liczbę różnych tworzyw i produktów. Proszę wymienić cztery możliwości modyfikacji tworzywa sztucznego, wskutek której tworzywo uzyskuje inne właściwości Tworzywa sztuczne modyfikuje się poprzez:
1)    kopolimeryzację (wspólną polimeryzację różnych monomerów);
2)    polimeryzację mieszaną (wymieszanie różnych tworzyw sztucznych);
3)    dodanie plastyfikatora (zwiększenie elastyczności);
4)    dodanie środka porotwórczego (wytwarzanie spienionych tworzyw sztucznych).

Tworzywom sztucznym nadaje się najczęściej nazwy skrótowe. Jakie tworzywa oznacza się niżej wymienionymi sierotami?

1)    GFK      6)    PE             11) PY AC

2)    ABS      7)    PP              12) PVC

3)    PE-CS    8)    PMMA      13) SB

4)    EP          9)    PS            14) UP

5)    PA         10)    PUK

Są to następujące tworzywa:
1)    tworzywa sztuczne wzmacniane włóknem szklanym;
2)    akrylonitryl – butadien – styren;
3)    polietylen chlorosulfonowy;
4)    żywica epoksydowa;
5)    poliamid;
6)    polietylen;
7)    polipropylen;
8)    polimetylmetakrylan metylu (szkło akrylowe);
9)    polistyren;
10)    poliuretan;
11)    polioctan winylu;
12)    polichlorek winylu;
13)    styren – butadien;
14)    żywica poliestrowa nienasycona.

Jak można w ogóle rozpoznawać tworzywa sztuczne?

1.    Pierwsze, najczęściej tylko bardzo powierzchowne rozróżnienie jest możliwe na podstawie jego wyglądu.
2.    Możliwe jest rozróżnianie tworzyw sztucznych poprzez próbę spalania. Na podstawie obserwacji płomienia oraz badania zapachu można określić rodzaj tworzywa.
3.    Tworzywa sztuczne można rozpoznawać na podstawie ich różnej rozpuszczalności. Różni producenci lakierów samochodowych oferują w tym celu odpowiednie zestawy rozpuszczalników.
4.    Tworzywa sztuczne można rozpoznawać po ich odporności na wysoką temperaturę. Wszystkie termoplasty mają charakterystyczny punkt mięknienia.

W praktyce, rozpoznawanie tworzyw sztucznych jest bardzo trudne. Badanie optyczne zwykle nie pozwala na jednoznaczne rozpoznanie. Badanie palności jest najczęściej niemożliwe do wykonania, gdyż w tym celu należałoby mieć do dyspozycji odpowiednią próbkę. Dotyczy to także próby rozpuszczania. Odporność na podgrzewanie można dokładniej określić tylko w warunkach laboratoryjnych. W praktyce jesteśmy więc zdani na informacje producenta.