Pleisters

Soorten mortieren (wg DIN)

De volgende soorten mortieren worden onderscheiden::

Type mortel (de grond)	Sollicitatie	Minimale druksterkte
Pla en Plb Luchtuithardende kalkmortel en waterhardende kalkmortel	alleen voor lage mechanische belastingen	geen eisen
Pic Hydraulische kalkmortel	voor normale ladingen	1,0 N/mm2
Pila Hooghydraulische mortel Pllb Kalkcementmortel	voor hogere belastingen; gips in natte en vochtige ruimtes	2,5 N/mm2

De PN-norm is van toepassing in Polen: Soorten gipsbases. Volgens haar, de ondergrond wordt verdeeld volgens het type mortel waarop: W – kalksteen, C – cement, CW – cement-kalk, CG1 – cement-klei, G – gips, GW – gips-kalk.

Type mortel (de grond)	Sollicitatie	Minimale druksterkte
Pllla Cementmortel met calciumhydroxide Plllb Cementmortel	voor zware lasten; gips in natte en vochtige ruimtes	10,0 N/mm2
PIVa Gipsmortel PIVb Gips-zandmortel PIVc Gips-kalkmortel	voor normale ladingen	2,0 N/mm2
PIVd Kalk-gipsmortel	alleen voor lichte ladingen	2,0 N/mm2
Pva anhydriet mortel PVb Anhydriet-kalkmortel	voor normale ladingen	geen eisen

 

Hoe bepaal je het type mortel, waarvan het uitgeharde gips was gemaakt? Eerst, maar de onnauwkeurige informatie is de kleurtint en de hardheid van het gips. Het type mortel kan veel nauwkeuriger worden bepaald, wanneer je een gipsmonster in een vijzel wrijft en door een zeef zeef 50 μm. Alleen het bindmiddel gaat door dit scherm. Door de tint van de tint te vergelijken, het type bindmiddel kan worden gespecificeerd: de bindende kalk in de lucht is bijna wit, hydraulische kalk – beige-grijs en cement – Grijs. Een nauwkeurigere diagnose vereist laboratoriumtests.

Pleisters moeten gelijkmatig en stevig aan de ondergrond hechten. Binnen de pleisterlaag moet de mortel een homogene structuur en voldoende sterkte hebben. Bij het aanbrengen van dunne coatings of behang op pleisterwerk is de minimale sterkte van de mortel vereist 1,0 N/mm2. Bovendien moeten de pleisters droog en gelijkmatig absorberend zijn. Ze zouden ook geen andere nadelen moeten hebben, zoals uitbloeiingen, Kenmerken, schaal, besmetting en schimmel.

Met capillair vocht wordt bedoeld het verschijnen van water dat door de haarvaten wordt opgetrokken (haarvaten). Capillair vocht kan de volgende schade veroorzaken::

1) gips kan barsten of vallen;

2) zouten kunnen oplossen, naar buiten komen in de vorm van uitbloeiingen naar de oppervlakte;

3) gipsvocht vermindert de thermische isolatie;

4) Winter, er kunnen scheuren ontstaan ​​in het gips door bevriezing van het water dat het gips verzadigt;

5) vocht bevordert de groei van schimmels, korstmossen en mossen.

Schaal is een ophoping van bindmiddel op het oppervlak, destijds gevormd, wanneer het gips te lang vochtig is. Je herkent haar, het oppervlak nat maken na het krabben;; dan wordt de krasplek donkerder door sterker weken. De schaal moet mechanisch worden verwijderd. Het kan ook worden gedaan met fluoride in verhouding verdund 1:1, dan moet je plaatsen, waarvan de schaal is verwijderd, voorzichtig afwassen met water. Schaal moet worden verwijderd, omdat het als gevolg van interne spanningen na verloop van tijd van de ondergrond afbladdert en de gipspleisters laat vallen.