een podium, wat een consistente ontwikkeling is van het idee van het zuidelijke gevelsysteem, is het bouwen van een "bufferzone" voor het gebouw – aanvullend, onverwarmde kubieke capaciteit, de facto uitrekken van de dikte van de thermische barrière, wat is de zuidelijke muur tot een waarde van zelfs maar een paar meter. Zo'n bufferzone kan licht zijn, geglazuurd, geventileerde frameconstructie, die te vergelijken is met een uitgebreide wintertuin, die de hele zuidelijke gevel bedekt met zijn ruimte.

De Passiefhuis Ontwerprichtlijnen spreken vooral van bewust gebruik – al in de conceptuele ontwerpfase – technologie, daarom hebben ze geen betrekking op esthetiek. Volgens mij wel, dat met de aanbeveling van de maximale economie van de vaste stof! Vanuit het oogpunt van energiebesparing is het belangrijk, om de thermisch geïsoleerde kubus zo compact mogelijk te maken, en het gebouw werd beschermd tegen ongunstige weersverschijnselen.

Het Passiefhuis kenmerkt zich door de complexiteit van het concept met betrekking tot de gehele voorziening, zijn componenten, het functioneren en de impact op het milieu.

In het ontwerp van een passiefhuis, op het gebied van ontwerp- en bedieningsoplossingen, ze worden onmisbaar:

• energiebesparende architectuur die de thermische bescherming van het gebouw bevordert, met de opname van passieve verwarmingssystemen,

• hoge isolatie van externe scheidingswanden, inclusief ramen,