Kostka drewniana w obrębie zewnętrznym.

Kostkę drewnianą do układania na zewnątrz budynku rozróżnia się jako krawędziakową i okrągłą. Kostka krawędziakowa składa się z odcinków prostokątnych belek lub podkładów. Kostkę okrągłą produkuje się z maszynowo łuszczonych okrąglaków z drewna iglastego.
Z powodu szczególnie silnego wchłaniania wilgoci i związanego z tym pęcznienia, względnie kurczenia się (przy schnięciu) przy układaniu w obrębie zewnętrznym są konieczne następujące roboty wstępne.
Przy związanych podłożach, np. z betonu musi być ułożony spadek, aby woda, przepływająca przez szczeliny, mogła dobrze spływać. Przy stałych, bocznych ograniczeniach, np. ścianami budynków lub murami, dwie strony powierzchni kostki drewnianej muszą pozostać otwarte.
Silnie wyschnięte kostki powinny być przed układaniem przez kilka dni dostatecznie nawilgocone. Wpierw wykonuje się wykop w nośnym gruncie. Przy głębokości wykopu uwzględnia się wysokość zastosowanej kostki drewnianej oraz dodatkowo wysokość 5-10 cm na warstwę piasku lub żwiru.
Następnie kładzie się warstwę (5-10 cm) piasku lub żwiru. Poprzez boczne przymiary z poziomo ustawionych krawędziaków warstwę tę stopniowo się obciąga. Używa się do tego prostej deski lub krawędziaka, które przeciąga się bocznymi ruchami posuwnymi po przymiarach.
Następnie ustawia się kostki obok siebie na powierzchni. Aby uzyskać lepszą spoistość szczelin wybiera się kostki wg ich średnicy. Obok kostek o dużej średnicy ustawia się mniejsze. Gdy cała powierzchnia jest ułożona, szczeliny wypełnia się piaskiem. W tym celu piasek nasypuje się obficie na powierzchnię kostki i wprowadza miotłą w szczeliny.
Obecnie ułożoną kostkę zagęszcza się ubijakiem lub płytą wibracyjną. Następnie powtórnie wypełnia się szczeliny piaskiem.