Budynek, w którym zanik napięcia w elektrycznej sieci zasilającej może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, powinien być zasilany z co najmniej dwóch niezależnych, samoczynnie załączających się źródeł energii elektrycznej oraz wyposażony w samoczynnie załączające się oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne), przy czym w odniesieniu do budynku wysokościowego wymaga się, aby jednym ze wspomnianych źródeł zasilania był zespół prądotwórczy.
Oświetlenie bezpieczeństwa powinno być stosowane w pomieszczeniach, w których nawet krótkotrwałe wyłączenie oświetlenia podstawowego może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, a jego czas działania powinien być dostosowany do warunków występujących w pomieszczeniu, lecz nie krótszy niż 1 godzina. Oświetlenie ewakuacyjne powinno być stosowane na wszystkich drogach ewakuacyjnych w wysokich i wysokościowych budynkach użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego, a jego czas działania powinien wynosić co najmniej 2 godziny po zaniku oświetlenia podstawowego.
W instalacjach elektrycznych budynków, powinny być stosowane przeciwpożarowe wyłączniki prądu, odcinające dopływ prądu do wszystkich obwodów z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru. Przeciwpożarowe wyłączniki prądu powinny być stosowane odrębnie dla każdej strefy pożarowej o kubaturze przekraczającej 1000 m3. Ponieważ scenariusz ewakuacji dla budynków wysokich i wysokościowych przewiduje zazwyczaj w pierwszym etapie ewakuację użytkowników ze strefy objętej pożarem, zachowując w pozostałych strefach warunki normalnego funkcjonowania obiektu, w tego typu obiektach powinny być stosowane przeciwpożarowe wyłączniki prądu odrębne dla każdej strefy pożarowej, bez względu na jej kubaturę. Przeciwpożarowe wyłączniki prądu powinny być umieszczone w pobliżu głównego wejścia do obiektu i odpowiednio oznakowane, a odcięcie za ich pomocą dopływu prądu nie powinno powodować samoczynnego załączenia drugiego źródła energii elektrycznej, w tym zespołu prądotwórczego, z wyjątkiem źródła zasilającego oświetlenie awaryjne.
Przewody i kable wraz z ich zamocowaniami, stosowane w systemach zasilania i sterowania urządzeniami służącymi ochronie przeciwpożarowej powinny zapewniać ciągłość dostawy energii elektrycznej w warunkach pożaru przez wymagany czas działania urządzenia przeciwpożarowego lecz nie krócej niż 90 min. Czas ten może być ograniczony do 30 min, kiedy wspomniane wyżej przewody i kable znajdują się w obrębie przestrzeni chronionych stałym urządzeniem gaśniczym tryskaczowym, lub służą one zasilaniu i sterowaniu klapami dymowymi. Powyżej określone wymagania nie obejmują szczegółowych rozwiązań w zakresie zasilania i sterowania przeciwpożarowymi klapami odcinającymi i klapami wentylacji pożarowej.