Pod pojęciem wentylacji pożarowej rozumiany jest tutaj system instalacji oddymiającej -wywiewnej zapewniającej usuwanie dymu i gorących gazów powstających w trakcie pożaru oraz instalacji nawiewnej powietrza do strefy, w której znajduje się dym, zapewniający wypór dymu w kierunku punktów wywiewnych oraz stały dopływ powietrza zewnętrznego. Wentylacja pożarowa stanowi zabezpieczenie przed zadymieniem klatek schodowych, przedsionków przeciwpożarowych i szybów dźwigów dla ekip ratowniczych oraz korytarzy ewakuacyjnych.
W zakresie wymagań dotyczących wentylacji pożarowej, nowe przepisy wnoszą znaczące zmiany i w szerokim zakresie precyzują jej parametry techniczne. Instalacja wentylacji oddymiającej powinna zapewnić usuwanie dymu z intensywnością co najmniej 10 wymian na godzinę, chyba, że obliczeniowo określono inną liczbę wymian zapobiegających zadymieniu zabezpieczanych pomieszczeń i dróg ewakuacyjnych. Kryterium 10 wymian na godzinę należy odnosić do przypadku pomieszczeń lub budynków o dużych kubaturach, natomiast projektując instalację wentylacji pożarowej w budynku wielokondygnacyjnym, o wydzielonych drogach ewakuacyjnych, należy wykonać szczegółowe obliczenia ilości powietrza wentylacyjnego, w oparciu o dostępne zasady wiedzy technicznej.

Instalacja wentylacji oddymiającej powinna mieć zapewniony stały dopływ powietrza zewnętrznego uzupełniającego braki powietrza powstające w wyniku jego wypływu wraz z dymem. Dopływ ten należy realizować za pomocą instalacji nawiewnej, w sposób wymuszający wyparcie dymu ze strefy przebywania ludzi. Wymagania w zakresie odporności ogniowej instalacji nawiewnej określa się w oparciu o wymagania dla instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych z uwzględnieniem zasad wiedzy technicznej odnoszących się do specyficznych warunków pracy instalacji nawiewnej i spełnianej przez nią funkcji.

Przewody wentylacji oddymiającej powinny mieć co najmniej klasę odporności ogniowej (El) stropu, wynikającą z klasy odporności pożarowej budynku,. Ponieważ zgodnie z Warunkami Technicznymi przeciwpożarowe klapy odcinające w przewodach wentylacji oddymiającej powinny spełniać kryterium szczelności i izolacyjności ogniowej (El), a w przypadku połączenia tych przewodów z instalacją wentylacji i klimatyzacji – również dymoszczelności, wymaganie to obejmuje także klapy odcinające wentylacji pożarowej. Należy tu zwrócić uwagę, iż łączenie instalacji wentylacji oddymiającej z instalacją wentylacji bytowej i klimatyzacji w budynkach wysokich i wysokościowych jest rozwiązaniem nie zalecanym ze względu na zróżnicowanie podstawowych funkcji tych instalacji. Z powodu szczegółowych wymagań związanych z lokalizacją punktów nawiewnych i wywiewnych oraz wymaganym natężeniem przepływu dla wentylacji pożarowej, wykorzystanie do tego celu instalacji wentylacji bytowej lub klimatyzacji jest praktycznie niemożliwe. Znacznie trudniej jest zapewnić systematyczną kontrolę i gwarancję niezawodności dla skomplikowanej i stale funkcjonującej instalacji wentylacji, która na wypadek pożaru miałaby zmieniać swą funkcję na instalację pożarową. Tylko niezależny układ wentylacji pożarowej, powtarzalny na każdej kondygnacji, umożliwia jej systematyczną i prostą kontrolę oraz gwarantuje niezawodne zadziałanie wszystkich urządzeń w razie pożaru.

Górna krawędź kratek nawiewnych należących do instalacji wentylacji pożarowej powinna znajdować się na wysokości nie większej niż 0.8 m nad poziomem podłogi, a dolna krawędź kratek wywiewnych – na wysokości nie mniejszej niż 1.8 m nad poziomem podłogi. Kratki wywiewne powinny być rozmieszczone w sposób zapewniający równomierne usuwanie dymu z pomieszczenia, przy czym odległość między nimi nie powinna być większa niż 10 m. Takie usytuowanie kratek nawiewnych i wywiewnych, przy jednoczesnym zapewnieniu w nich odpowiednich prędkości przepływu powietrza, nie zakłóca naturalnej stratyfikacji dymu na drogach ewakuacyjnych i zapewnia utrzymanie ich w stanie wolnym od dymu co najmniej do wysokości 1.8 m nad poziomem podłogi. Wentylatory wentylacji oddymiającej powinny być odporne na działanie temperatury 400°C przez co najmniej 120 min lub na działanie takiej temperatury, która wynika z przewidywanej temperatury i czasu usuwania gazów pożarowych.