Rozwiązania dla budynków energooszczędnych, a w szczególności dla budynków o standardzie Domów Pasywnych, nie mówią nic o kanonach estetycznych według jakich zbudowany ma być taki budynek. Wytyczne do energooszczędności mają wpływ na bryłę budynku, ale niewielki na jej wykończenie.

Dziś jesteśmy świadkami kolejnej rewolucji w architekturze, polegającej nie tylko na wprowadzaniu rewolucyjnych materiałów i technologii, ale także na wprowadzeniu do procesu projektowego nowych wytycznych, a zatem nowych ograniczeń. Wymaga się od projektu, aby świadomie traktował zagadnienia fizyki budowli, zagadnienia energooszczędności, czy wykorzystywania naturalnych zasobów energetycznych. Coraz większą rolę w projektowaniu odgrywają procesy symulacji, nie tylko symulacji trzeciego wymiaru, czy symulacji układów statycznych, ale także symulacji środowiska wewnętrznego budynku. Ostateczny projekt jest dzisiaj wartością wypadkową pomiędzy wizją architekta, a wymaganiami fizyki albo raczej wynikiem wielowymiarowych studiów, w którym każde z rozwiązań poparte jest symulacjami, kalkulacjami, równaniami. Trzeba odwrócić odwieczny porządek! Estetyką współczesnej architektury jest harmonia technologii!

Estetyką współczesnej architektury jest współistnienie przestrzeni i technologii. Architekt ma zatem zadanie coraz trudniejsze: złożyć w jedną całość wiele różnorakich komponentów, pogodzić przy jednym stole specjalistów od konstrukcji, instalacji, bilansu energetycznego, zarządzania budynkiem; specjalistów od ekologii, ekonomii i opłacalności, przedstawicieli firm produkujących elementy budowlane – z ich ograniczeniami masowej produkcji. Proces projektowy zaczyna przypominać raczej zadanie z zakresu teorii zarządzania niż zadanie tworzenia subiektywnej estetyki.